In deze tekst beschrijft de auteur, Gianfranco Conti, diverse fouten die docenten MVT vaak maken als de leerlingen na de kerstvakantie weer in de les zijn. Als fan van Gianfranco Conti, kan ik het niet laten om een korte samenvatting hiervan met de bezoekers van onze website en de lezers van onze nieuwsbrief te delen. Uiteraard volgt een link naar de volledige (Engelstalige) tekst op de website van Gianfranco Conti, The Language Gym.
De eerste lessen na een vakantie zijn veel belangrijker dan ze op papier lijken, want hoewel ze op het rooster eruitzien als ‘normale lessen’, zijn ze pedagogisch gezien allesbehalve dat! Mijn ervaring is dat wat we in januari doen vaak bepalend is voor de rest van het semester: verloopt dat rustig, doelgericht en cumulatief, of verandert het langzaam in een strijd tegen desinteresse, groeiende achterstanden en een afbrokkeling van de normen? De fouten die leraren op dit moment maken, zijn zelden het gevolg van slechte praktijken; vaker komen ze voort uit goede bedoelingen die botsen met vermoeidheid en een onderschatting van de mate waarin de vakantie het cognitieve en gedragsmatige functioneren van leerlingen heeft verstoord.
Een aantal voorbeelden van fouten zijn:
Fout 1: Ervan uitgaan dat leerlingen gewoon weer meteen aansluiten
Fout 2: Meteen beginnen met nieuwe of veeleisende inhoud
Fout 3: Te veel praten om het vergeten te compenseren
Fout 4: Gedrag als een ondergeschikte zorg behandelen
Fout 5: ‘Leuke’ lessen plannen zonder taalkundig rendement
Fout 6: Vergeten om vroeg succes te creëren
In mijn ervaring is januari nooit een neutraal moment in de taalles. Wat we in de eerste paar lessen na de vakantie doen, is ofwel een beslissend moment van herijking, ofwel het stille begin van een afglijden. De fouten die leraren op dit moment maken, zijn zelden dramatisch; ze zijn subtiel, goedbedoeld en volkomen begrijpelijk. We haasten ons vaak omdat we het gevoel hebben achter te lopen. We geven meer uitleg omdat de leerlingen er roestig uitzien. We gaan door omdat het lesprogramma op ons afkomt. En toch zorgen die instincten – die ik mij maar al te goed herinner – vaak voor meer problemen dan ze oplossen, vooral als het gaat om onze meer kwetsbare leerlingen.
Wat januari echt vereist, is terughoudendheid, precisie en, het allerbelangrijkste, duidelijkheid van doel. Niet méér inhoud, maar de juiste inhoud. Niet méér praten, maar beter ontworpen mogelijkheden voor leerlingen om kennis op te halen, te verwerken en succesvol te zijn.
Wanneer leraren de neiging tot paniek weerstaan en januari in plaats daarvan gebruiken om routines te resetten, het vertrouwen te herstellen en zich te richten op vaardigheden met een groot rendement, wordt de rest van het jaar rustiger, efficiënter en uiteindelijk succesvoller.
Kortom, januari beloont geen urgentie, maar intentie. Als je januari goed aanpakt, herstel je niet alleen van de vakantie... je creëert stilletjes de voorwaarden voor alles wat daarna komt!
(Vertaling van een deel van de tekst van Gianfranco Conti dat verschenen is op zijn website: gianfrancoconti.com. Gianfranco Conti is auteur van de website The Language Gym, dat zeker een bezoek waard is)
Reactie plaatsen
Reacties